کادو کردن هدیه تولد یک عزیز، تردید انتخاب شاخه‌های رز و رنگ حریری که باید به ساقه‌ها بپیچی، لذتی دارد که هیچ لذتی در دنیا با آن برابر نیست. اگر تو بودی می‌شد امروز دوباره غرق این لذت شوم.....
خدا را شکر برای تمام لحظه‌های بودن و حتی نبودنت!
تولدت مبارک
باز این چه شورش است که در خلق عالم است** باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است //
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین **بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است //
این صبح تیره باز دمید از کجا کزو **کار جهان و خلق جهان جمله در هم است //
گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب** کاشوب در تمامی ذرات عالم است //
گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست **این رستخیز عام که نامش محرم است //
در بارگاه قدس که جای ملال نیست** سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است //
جن و ملک بر آدمیان نوحه میکنند** گویا عزای اشرف اولاد آدم است //
خورشید آسمان و زمین نور مشرقین** پرورده کنار رسول خدا، حسین == محتشم کاشانی
تولدش مبارک... هزار هزار بار...:)
تردید ....
مردد بودن جزو شیطانی ترین حالات آدمه.
ای چرا اینجوری شد؟
ببخشید مبارک باشه!
آره دکتر . جدی لذت داره که با حوصله وقت بگذاری برای کادو کردن هدیه ای که می خوای به عزیزی بدی
خوش به حالتون من خیلی وقته کادو نخریدم که باش لذت ببرم
قبلا کادو دادن خیلی بیش از گرفتنش حال می داد بهم
۳ بهمن تولد مهتاب بود براش گل توی حریر گذاشته بودم تا بهش کادو بدم ولی حئف که نئست.
یه جا یه متن قشنگ خوندم اما چون خودم اهل وبلاگ نویسی نیستم بهتر دیدم واسه شما و اونم (اینجا)کامنت بذارم:آدم عزیزاشو فراموش نمی کنه بلکه به ندیدنشون عادت می کنه .تقدیم به کسی که عادت به ندیدنش مثل فراموش کردنش غیر ممکنه!