سال ۸۲ در چنین روزی با این پست شروع کردم:
The people you meet affect your life. The successes and downfalls that you experience can create whom you are, and the bad experiences can be learned from. In fact they are probably the most poignant and important ones. If someone hurts you, betrays you or breaks your heart, forgive them because they have helped you learn about trust and the importance of being cautious to whom you open your heart
پ. ن : دلم یه چعبه خالی میخواد که توش هزار تا بوس برام گذاشته باشن!
مبارکه چهار سالگی وبلاگتون خانوم دکتر :)
یه جعبه پر از بوس که دیگه خالی نیست که...پر تر از این ؟؟؟:)
مبارکس!
سلام مهتاب خانوم
من خیلی اتفاقی به بلاگ شما رسیدم.
داشتم اسم ؛شهرام بشرا؛ رو گوگل میکردم که به پست http://moonlightlady.blogsky.com/?PostID=284 رسیدم.
به نظر من خوب جوابش رو دادید.
واقیتش این آقا شهرام ما وقتی در مصاحبه دکترا قبول شد در پوست خودش نمی گنجید و ما رو مجبور کرد که مهندس صداش نکنیم و بگیم دکتر
ما هم گفتیم باشه عیبی نداره تو هم دکتر
اما رفت و فراموش کرد هر آنچه در کنارش بود
از دوستاش تا سایت گیل ماخ
آدما اگرچه زنده اند اما خیلی وقت هست که مردن
همیشه برای شما دوست ادیب آرزوی بهترین ها رو دارم
موفق باشید.
تولد وبلاگتون هم مبارک.
ما که مثل شما و اوووون مشت شهرام دکتر نیستیم چی باید قبل اسم خودمون بذاریم ؟؟؟
مازیار عزیز:
آدم های کوچک دنبال لقبی می گردند که اسمشان را گنده کند.
خانوم دکتر گرامی ! با سلام ٬ احتراما استدعا دارد بدلیل غیبتهای مکرر و ناگهانی که جزوی از ویژگیهای مدیر محترم این وبلاگ می باشد و سبب غیبت مراجعان مشتاق می گردد ٬به هنگام هرگونه مراجعت و حضور و این قبیل افعال خوانندگانتان را به نحو مقتضی مطلع فرمایید .
زیاده عرضی نیست